Omdat er wat vernieuwing in de organisatie zit was dit meteen een mooi thema; Nieuw leven!
Het organisatie team is versterkt met Isa, Peter en Tony. Wout is helaas gestopt. Met 14 koppels aan de start hebben we een goed gevulde 14 editie.
Op de stoep voor Swaf staat ‘s morgens een flinke opblaas baby heen en weer te wiegen. En op de stoep staan 14 gevulde Maxi-Cosi’s gereed. Die moeten vandaag mee.

Na een gender reveal party van Lodewijk en Kimberly (tis toch een jongetje) togen de deelnemer naar de startstreep. Met het doorknippen van de navelstreng ging de race om 10.00 van start. Meteen de eerste opdracht; op de Roode Steen waren 10 gevulde luiers verborgen. De lifters moesten bij minimaal 4 stuks goed ruiken waar deze mee gevuld was. Daarop kregen ze de Maxi-Cosi met opdrachtbrief. In de Maxi-Cosi zaten twee rauwe eiren, die moesten sowieso weer heel terug.

Onderweg moest kon er een geboortekaartje geknutseld worden voor extra punten.
Wat ook tijdwinst opleverde waren foto’s van de koppel met een baby op de arm.
Als de baby verschoond werd leverde dit natuurlijk nog meer punten op!
En de zang-opdracht van dit jaar was ‘Slaap kindje slaap’.Deelnemers moesten iemand vinden die dit lied in het Fries kon gaan zingen.

Veel punten waren er ook te verdienen door de volgende plaatsnamen aan te doen: Nieuwe Niedorp (-60 minuten bonus), Nieuwehorne (-60 minuten bonus) en/of Nieuw Loosdrecht (-120 minuten tijdaftrek). De winnaar hebben alle drie de plaatsten bezocht!

Onderweg werd in Meppel café de Beurs weer (verplicht) bezocht waar de deelnemers een consumptie kregen en er kon geluncht worden.

Op het beeldscherm binnen en op de stoep van Café Swaf kon de wedstrijd weer prima worden gevolgd. Met dank aan onze sponsoren. Zo konden we passerend publiek bekend maken met de Duimenrace.

Om 16.08 gingen de eerste deelnemers over de finish; Damon en Thierry. Vorig jaar wonnen zij de aanmoedigingsprijs dus dat heeft geholpen! De Duimenracetrofee ging dit jaar naar Hanneke & Anna, door veel opdrachten goed te doen werd er -6.40 min. aan tijd gewonnen! De originaliteitsprijs was dit verdien voor Laura en Nicolette. Zij vertrokken als oude omaatjes en keerden terug als baby’s! En ook al waren ze ver na de prijsuitreiking pas binnen. De aanmoedigingsprijs moest wel naar Freek en Hidde. Vanaf Utrecht zat het lifte behoorlijk tegen.

Hieronder zie je de uitslag en een paar foto’s.
Meer foto’s zie je onder menu > fotoalbum > 2023

En als je even door scrollt lees je een mooie verslag van winnaars Hanneke en Anne.

 

Een mooi verslag van winnaars Hanneke en Anna:

“Wij gaan als Pippi Langkous!” Nee, wij gaan als Pippi!!” We grijpen onze telefoons en laten elkaar zien welke kostuums we in gedachten hadden. Blijkbaar precies dezelfde kledingstukken. Hanneke haar dochter doet dit jaar voor het eerste mee met de Duimenrace samen met haar vriendin Kristel. Een liftwedstrijd rond het IJsselmeer. Blijkbaar zijn ze niet alleen concurrenten op de weg tijdens het liften, maar ook qua dresscode zijn we nu aan elkaar gewaagd. De jonge meiden winnen.

Het thema van de liftwedstrijd dit jaar is `verjonging`. Hmm.. verjonging als een stuk hout wat smaller wordt? Of als een jong stekje? “Zullen we als jonge wietplanten gaan!” Of verjonging als in jonger worden. We gaan voor het laatste. Ik ga als Aladin met de wonderlamp en Hanneke gaat voor een helft als oma en de andere helft als jonge meid. Haar wens om te verjongen is uitgekomen.

We verzamelen met een bont gezelschap bij Cafe Swaf en na het startschot begint onze eerste opdracht. Overal op de rode steen zijn luiers verstopt waar we aan moeten ruiken. Zodra we van 5 luiers de inhoud goed hebben geroken, mogen we daadwerkelijk van start. We krijgen een maxicosy en 2 niet gekookte eieren mee als extra handicap.

Terwijl we naar het achterom lopen worden we aangesproken door een dame of we een lift willen de stad uit richting a7 bij de Mc Donalds. Ja natuurlijk! Vanaf daar zien we wel of we het rondje IJsselmeer boven of onderlangs doen! We toeteren luid naar Ken en Barbie die bij de spoorbomen proberen automobilisten te overreden ze mee te nemen. “Dahaag veel succes!” roepen we nog na.

Vanaf daar neemt het liften een vliegende vaart. We worden steeds snel meegenomen, soms stappen we de ene auto uit en kunnen de volgende al instappen. Ons grote bord met daarop LIFTWEDSTRIJD doet zijn werk. Mensen zijn nieuwsgierig, zeker in combinatie met onze opvallende outfits. Als we in Meppel zijn zien we op de lift-app dat de Pippis midden in een woonwijk in Steenwijk zitten. De schrik slaat Hanneke om het hart en ze belt naar de meiden. “Wat doen jullie in een woonwijk?”. “Oh” zegt Heidi, “we krijgen een lift naar Zwolle, maar we moeten eerst even helpen een bank te verhuizen”. Uiteindelijk eindigt deze lift niet in Zwolle, maar waren de bestuurders zo enthousiast dat ze de meiden helemaal door hebben gereden naar Hoorn.

Ook wij vinden veel chauffeurs die bereid zijn net even verder te rijden naar een benzinepomp of om te rijden naar de verder weg liggende plaatsjes waar we extra punten voor krijgen. Zo ontmoetten wij Michiel uit Den Driel die ons steeds weer verder rijdt. Hij had die dag een nieuwe auto gekocht en die kon hij mooi uitproberen. Ook belanden we bij een welwillend jongeman in de auto die wel een stukje om wil rijden. Helemaal mooi. Hanneke en ik storten ons over alle vragen en opdrachtformulieren die wij moeten maken en zien daardoor niet dat wij per ongeluk door de Flevopolder rijden. Op het moment dat we er al uit rijden en ik het ineens doorheb, krijgen wij bericht van de organisatie. We zijn gediskwalificeerd tenzij we de polder weer helemaal terugrijden. Dat laatste doen we. We stappen uit midden in een bocht van de N-weg en daar komt een klein gevaarte aan scheuren die met slippende banden voor ons remt. De gothic dame met haar zoon roept “stap maar in”. Ik zit al, maar Hanneke nog niet en ze begint al weg te rijden. “Hooooh”roept Hanneke op hoge toon. Maar de Hoohh is een teken van nog meer gas en Hanneke weet zich ternauwernood naar binnen te vechten. Ik krijg de slappe lach over deze komische situatie. En daar waar alle auto’s zich keurig aan de snelheid hielden scheurt dit barrel iedereen voorbij. En zo racen we de polder weer uit en kunnen wij onze liftwedstrijd voorzetten. Onze laatste lift zijn 2 Turkse mannen met hun zoontje. In de grootste pick-up waar we ooit in hebben gezeten. Hij heeft 500 pk zegt de bestuurder. 500 paarden. “Hoeveel zou mijn fiat panda er hebben” vraagt Hanneke. “Oooh maximaal 7 paarden” zegt de chauffeur. Om zijn verhaal kracht bij te zetten geeft hij een dot gas en klampen wij ons aan onze deuren vast. “Tuurlijk zetten we jullie af waar jullie willen!” Ze brengen ons terug naar het Achterom waar wij ons liftavontuur zijn begonnen en wij zetten de pas erin richting Cafe Swaf. We rennen 1 minuut voor Buurman en Buurman door de omhooggehouden navelstreng en weten ons daarmee op de 6e plek van binnenkomen.

En ondanks dat wij de polder twee keer door moesten en maar liefst 14 liften moesten ronselen, maar met het feit dat we alle opdrachten hadden uitgevoerd, wonnen we uiteindelijk de eerste prijs. Wat een fantastische dag was het weer. Wij verheugen ons al op de volgende! Met 2 jonge Pippi Langkousen als geducht tegenstander erbij!